Gwintowanie

Moment obrotowy

Z formuły na moment obrotowego = K × p2 × d możemy wywnioskować, że skok ma duży wpływ na konieczny moment obrotowy kwadratowy!), niezbędny do wykonania gwintu.
Podwojenie wysokości skoku powoduje 4-krotne zwiększenie obszaru skoku.

Przykład: M63 x 1,5 wymaga mniejszego momentu niż M24 x 3
(70 DO 108 Nm ze współczynnikiem k=0,5)

Przeliczenie momentu obrotowego

Przeliczenie momentu obrotowego konieczne jest do :

  • Określenia typu maszyny niezbędnej do wykonania gwintu
  • Określenia metody wykonania gwintu (gwintowanie, toczenie, frezowanie )

Szacowany moment obrotowy można obliczyć za pomocą następującej formuły:

Moment obrotowy = K × p2 × d
(p=skok, d=średnica gwintu)

Współczynnik K zależy od:

  • Materiału (dla miękkich stopów 2-3 x mniej niż dla stali)
  • Rodzaju gwintownika (geometria, powłoka itp.)
  • Średnicy wcześniej wywierconego otworu
  • Smarowania
  • Współczynnika tarcia
  • Prędkości obrotowej (poprawne tworzenie wióra)

K dla ST 52 (≈ 520-600 N/mm²) przy 100% tarciu wynosi: 0,75
K dla ST 52 (≈ 520-600 N/mm²) przy 50% tarciu wynosi: 0,50

Przykład:

M30, wsp. Tarcia 100%: 0,75 x 3,5² x 30 = 275 Nm

Współczynnik K

Materiał 50% współczynnik tarcia 100% współczynnik tarcia
ST < 500 N/mm² 0,45 0,65
ST 500-900 N/mm² 0,5 0,75
ST > 900 N/mm² 0,6 0,9
VA < 600 N/mm² 0,55 0,85
VA 600-900 N/mm² 0,6 0,9
VA > 900 N/mm² 0,65 0,95
Aluminum 0,17 0,25

Wprowadzenie do kształtowania gwintów (flow-tapping)

Formowanie gwintów metodą formowania na zimno jest operacją bezwiórową. „Płynięcie” materiału prowadzi do kompresji i większej wytrzymałości materiału. Materiał jest uformowany w kształt gwintu, dlatego nie wytwarza się żadnych wiórów. Kształtowanie gwintów wymaga około 50% więcej momentu obrotowego niż standardowe gwintowanie (w zależności od materiału i producenta narzędzia).

Przykład dla stali 42:
Obróbka M24: 140 Nm (przy zużyciu 100%)Formowanie M24: 210 Nm (niezbędna maszyna to RHRM 30D+)